Projekt ustawy reprywatyzacyjnej w sposób bezrefleksyjny łączy ofiary zbrodni nazistowskich ze sprawcami lub współsprawcami. Podmiotowe połączenie osób wykluczonych z prawa do rekompensaty będzie z oczywistych względów budzić negatywne emocje w środowisku żydowskim na całym świecie.
Kongres Stanów Zjednoczonych przyjął Ustawę „JUST ACT”. Dokument odnosi się do podpisanej w 2009 roku Deklaracji Terezińskiej, która swoim zakresem obejmuje kwestie restytucji prywatnego i komunalnego mienia żydowskiego przejętego podczas II Wojny Światowej oraz po jej zakończeniu.
Samą ideę uregulowania złożonego problemu reprywatyzacji na poziomie ustawy należy uznać za spóźnioną co najmniej o dwadzieścia lat i zarazem nadal niezwykle ważną.
Reprywatyzacja jest najczęściej kojarzona z dużymi majątkami ziemskimi, pałacami, dworami czy fabrykami. Tymczasem powojenna nacjonalizacja uderzyła nie tylko w wyższe klasy przedwojennej Polski, ale może przede wszystkim, zniszczyła klasę średnią – posiadaczy niewielkich kamienic, zakładów przemysłowych, aptek itd.